SQL jest językiem służącym do zadawania zapytań bazom danych. Jego nazwa to skrót od terminu Structured Query Language, który oznacza "Strukturalny Język Zapytań". Język ten został opracowany w latach siedemdziesiątych przez firmę IBM. W chwili obecnej (rok 2004) większość systemów baz danych (np. Oracle, Informix, Paradox, Sybase, Access, MySql) wyposażona jest w mechanizm zadawania zapytań w formacie SQL. Również coraz większa ilość programów narzędziowych (generatory raportów, systemy hipertekstowe, arkusze kalkulacyjne) do wymiany informacji z bazami danych posługuje się tym językiem.
Po raz pierwszy SQL został zaimplementowany w roku 1979 przez firmę Oracle. Z punktu widzenia standaryzacji ważne są dwa następujące wydarzenia:
uchwalenie w roku 1986 przez ISO (International Standards Organization) pierwszego standardu SQL, zwanego SQL 86
uchwalenie w roku 1992 standardu SQL 92.
Składnię języka SQL można podzielić na trzy części:
język definiowania struktur danych - DDL (Data Definition Language) - jest wykorzystywany do wszelkiego rodzaju operacji na tabelach głównie ich tworzenia
język do wybierania i manipulowania danymi - DML (Data Manipulation Language) - służy do manipulowania danymi umieszczonymi w tabelach, pozwala na wstawienie danych, ich prezentację, modyfikowanie oraz usuwanie,
język do zapewnienia bezpieczeństwa dostępu do danych - DCL (Data Control Language) - jest używany głównie przez administratorów systemu baz danych do nadawania odpowiednich uprawnień do korzystania z bazy danych.
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.